H μορφή του μηχανισμού ανάρτησης θα είναι η εξής:

Στα πιο πάνω προοπτικά φαίνεται το πως αλλαζει ο χώρος.

Πιο πάνω φαίνονται εναλλακτικές κατόψεις καθώς και ένα διάγραμμα για το πώς φτάνει το αντικείμενο έπιπλο στο σπίτι.

Εδώ φαίνεται μια κάτοψη οικίας. Με κίτρινο χρώμα τονίζονται τα μόνιμα αντικείμενα στον χώρο που είναι ο μηχανισμός ανάρτησης και η οπή εισόδου των αντικειμένων. Στο δίπλα διάγραμμα φαίνεται ο τρόπος που ανοίγει και κλείνει η οπή.

Στο πιο πάνω διάγραμμα φαίνεται σε τομήν το πώς θα μπορούσε να είναι ο χώρος που προτείνεται. Στο υπόγειο τμήμα του κάθε σπιτιού υπάρχει αποθηκευτικός χώρος,κάτω απο τον οποίο υπάρχει το κανάλι μεταφοράς των αντικειμένων. Εκτός αυτού υπάρχουν οπές μέσω απο τις οποίες γίνεται η ανάρτηση των αντικειμένων.

Το μόνο μόνιμο αντικείμενο στον χώρο θα είναι μία οθόνη πρόσβασης στο internet και ο μηχανισμός ανάρτησης και μεταφοράς των αντικειμένων απο τον υπόγειο αγωγό στον χώρο της οικίας. Πιο κάτω φαίνεται σε λεπτομέρεια ο μηχανισμός αυτός.

Ο χώρος λοιπόν θα μεταβάλλεται χρονικά ανάλογα με τις ανάγκες του χρήστη. Τα αντικείμενα θα καταχωρούνται στον server και θα εμφανίζονται αφού γίνει παραγκελία τους μέσω του internet.

Η χρήση του χώρου στην συμβατική αρχιτεκτονική αλλάζει χρονικά. Στο διάγραμμα φαίνεται η χρήση του χώρου σε μια οικία. Κάποιοι χώροι σε ορισμένες στιγμές δεν χρησιμοποιούνται. Το γεγονός αυτό αποτελεί και βασική ιδέα για στην διαμόρφωση της πρότασης. Τι θα γινόταν αν οι χώροι που δεν χρησιμοποιούνται, μεταφέρονται σε ενα παγκόσμιο server αντικειμένων:

Στα πιο κάτω διαγράμματα φαίνεται η προσπάθεια που έγινε προκειμένου να εντοπιστούν κάποια χαρακτηριστικά του διαδικτίου τα οποία ίσως βοηθήσουν στον σχεδιασμό του καινούργιου χώρου κατοίκισης. Ουσιαστικά προτείνεται η δημιουργία ενός server ο οποίος υφίσταται στον φυσικό κόσμο, μέσα στον οποιο θα καταχωρούνται τα διάφορα αντικείμενα-έπιπλα του χρήση, σε παγκόσμια κλίμακα. Η ιδέα αυτή προκύπτει απο τον τρόπο λειτουργίας του σημερινού διαδικτίου. Εκτός αυτού έγινε μια σύντομη καταγραφή των χώρων που χρησιμοποιούνται απο τους χρήστες στην συμβατική αρχιτεκτονική καθώς και στο νέο περιβάλλον κατοίκισης που προτείνεται.

Η αρχιτεκτονική ως επιστήμη μελετά τις ανάγκες του ανθρώπου, που προκύπτουν μέσα από τα χαρακτηριστικά του περιβάλλοντος που ζει, και προσπαθεί να δημιουργήσει χώρους βιώσιμους και λειτουργικούς που έχουν ως στόχο την εξυπηρέτηση των αναγκών του χρήστη. Η αρχιτεκτονική λοιπόν εξελίσσεται χρονικά με γνώμονα τις εκάστοτε συνθήκες. Τι γίνεται όμως στη σύγχρονη εποχή όπου το διαδίκτυο έχει πλέον εισβάλει κυριολεκτικά στην ζωή του ανθρώπου και έχει γίνει απαραίτητο εργαλείο καθημερινής χρήσης της σύγχρονης κουλτούρας;

Μήπως λόγω του διαδικτύου οι ανάγκες του ανθρώπου έχουν πλέον διαφοροποιηθεί σε τέτοιο βαθμό κατά τον οποίο απαιτούνται ρηξικέλευθες αλλαγές στον αρχιτεκτονικό σχεδιασμό, οι οποίες μάλιστα ξεφεύγουν από τα όρια της μέχρι σήμερα συμβατικής αρχιτεκτονικής; Το internet ουσιαστικά είναι ένα ‘αύλο’ εργαλείο (δίκτυο) που είναι σε θέση να αντικαταστήσει πολλούς χώρους κοινωνικοποίησης όπως τον χώρο εργασίας, τον χώρο παιχνιδιού, το πολυκατάστημα, το γραφείο κλπ. Έτσι με τον τρόπο αυτό σου δίνεται η δυνατότητα να έρχεσαι σε επαφή με χώρους, αντικείμενα και καταστάσεις τα οποία δεν υφίστανται στον φυσικό περιβάλλοντα χώρο του χρήστη.

Το ερώτημα του δημιουργείται λοιπόν είναι το εξής: Μήπως τελικά οδηγούμαστε μέσω του διαδικτύου στην δημιουργία του «αύλου χώρου» όπου τα πάντα βρίσκονται καταχωρημένα σε ένα παγκόσμιο σύστημα
(server) μέσω του οποίου γίνονται οι διάφορες συναλλαγές των ανθρώπων;